Day 19 / 19. Gun - Chitimba Beach + Livingstonia (Malawi)
2016.09.20
Sabah 06.00’da tirmanisa basladik. 16 km tirmandik ama cok zorlandigimi itiraf etmeliyim. Ama sonunda, zirvedeki manzara ve selalede gecirdigimiz zaman guzeldi. Donuste bizi araclarla indireceklerdi aancak 2 arac geldi ve bir kismimizin aracin arka kasasinda inmesi gerekiyodu, keyifli olacagini dusunerek sirt agrimi da dusunmeden heveslendim, Onurtan’i da pesimden surukledim :D Yolun yarim saat surecegini dusunmustuk ama 1.5 saat ve dag tas bayir yoldan indik.. Kisacasi mahvolduk, bir kez daha boyle bir fikirle gelirsem birileri beni sarssin!
Kampta ancak yorgunlugumuzu attik ve gole girme isini Kande’ye biraktik.
Eddie,yerel cocuklar icin kamp alaninin disinda ama girisinde yerler yapmis ve orada yaptiklari takilarla ahsap islerini satiyorlar. Bir duzen getirmis ve kamp alanina girmiyor ama kapi onunde islerini yapiyorlar. Hepsine cocugu gibi davraniyor ama bu iceri alinmama olayina icerlemisler. Tum iyiligine ragmen, irkcililk yaptigini dusunuyorlar, bunun gereklilik oldugunu anlayamiyorlar.
Benten bana bilezik yapan cocuk, okula gidiyor ve bir yandan bu bilezikleri yaparak gecimini sagliyor. Bilezikleri yapmayi bir adamdan ogrenmis, kendisine ogretmesini istemis ama adam ogretmemis ve 3 ay boyunca hergun yanina gidip onu izleyerek ogrenmis, simdi indan daha iyi yapiyorum diyor. Karanlikta fenerlerimizle isik tutuyoruz, cunku isiklari yok ne evlerinde ne burada ve karanlikta yaptigi isi bitirmeye calisiyor. Bilezigi almadan parasini verirseniz kabul etmiyor, bu benim isim diyor. Bizden fenerlerimiz istedi ancak veremezdik, kullaniyoruz. Malawi’de takas cok yaygin. Coraplariniza karsilik el islerinden alabilsiniz. Neden corap diye soruyoruz Masai’ye, herseye ihtiyaclari var ama tsortunuzu birakacaginizi dusunmedikleri icin, en kolayi corap istiyorlar diyor. hala onumuzde 1 ayimiz var, kendimizinkileri veremedik ancak, elimizde ucakta dagitilan 2 adet corap ve kulakliklar vardi, kiminde telefon ver ve hediye ettik, coraplari da hediye verdik biz ve aldiklarimizi para ile aldik. Zaten lafi edilmeyecek paralar cunku. Benten’a geri donersek; o ve arkadasi bize, bizim cok iyi insanlar oldugumuz soylediler, kimse onlarla konusmuyormus bile, bizden uzak duruyorlar dediler, siz yanimizda oturup bizle sohbet edip bize isik tutarak yardim ediyorsunuz ne kadar iyi insanlarsiniz derken ne hissettiklerini siz de hissediyorsunuz. Verecek cevabimiz yoktu, onlarin problemi dert etmeyin dedik. Avrupa’da insanlar birbirlerini gorduklerinde selam bile vermezler. Nedenini anlamadilar, selam vermenin neden bu kadar zor oldugunu anlamalari mumkun degildi. Ilerleyen saatlerde Benten’in hikayesini ogrendik. Bir kiz, bir erkek kardesi var ve anne-babasini kaybetmis. Hem kendisi okula gidiyor, hem kardeslerini okutuyor. Malawi’de sadece ilkokul ucretsiz. Ilkokuldan sonra para odemek zorundalar. Benten’in hem kendi hem kardesleri icin para kazanmasi gerek. Bazen parasini odeyemediginde, ogretmeni siniftan gonderiyormus ve bu onu cok uzuyor. Cok cabaliyor, cok caliskan. Grubumuzdan Richard, Zanzibar’da ayrilmadan once, cocuklar icin getirdigi ama tamamini dagitamadigi defter ve kalemleri bana birakmisti dagitmam icin. BEnten’e ve kardeslerine verdim bir kismini. Cok mutlu oldu.
Malawi’de neredeyse tum cocuklar uyusturucu satuyor ve muhtemelen kullaniyorlar da, oradaki cocuklarin bir kismi da saticiydi, cunku yapabilecekleri hicbirsey yok, yoksulluk, yokluk, cok ciddi boyutta fark atiyor Malawi’de. Benten ve birkac cocuk daha kendini kurtarmayi basarmislardan. Umarim o ve kardesleri, okulunu tamamlar ve hayatlarini kurtrirlar. Eddie’nin anlattigina gore, bu cocuklar hic degilse calisiyor, ve hicbirseyi olmayan yetimler daha zor durumda…
Yarin Kande Beach’e dogru yol aliyoruz…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder