Day 12 / 12. Gun - Dar Es Salaam’dan (Tanzanya), Stone Town’a (Zanzibar)

Day 12 / 12. Gun - Dar Es Salaam’dan (Tanzanya), Stone Town’a (Zanzibar)

2016.09.13

Hakuna Matata! (No problem!- Sorun yok!)

Zanzibar’da mottomuz; Hakuna Matata! Hersey bir sekilde Hakuna Matata’ya baglaniyor :D Ve Zanzibar’da hic problem cikmiyor!

Zanzibar’a Dar Es Salaam’dan feribotla geciyoruz, hala Tanzanya’da olmamiza ragmen, pasaport ve asi kartlarimiz kontrol edilip damgalaniyor. Ilk durak Stone Town, otelimiz Safari Lodge. 

Dun aksam yine ciddi bir dizi uyari brifingi aldik, ama bu kez insanlara karsi… Uyarilar daha cok, Dar Es Salaam ve Zanzibar’da hirsizligin cok yaygin olduguna ve tekil hareket etmemize yonelikti. Bir diger uyari da, ozellikle yolda ve Stone Town’da kadinlarin sort giymemeye ozen gostermesine karsiydi. Daha once de okumustum, Maja’nin da uyardigi gibi musluman ulke ve giyim konusunda saygi gosterilmesini bekliyorlar, anladigimiz kadariyla tepkileri cok sert. Acacia ile seyahat eden birinin bacaklarina asit atildigi hikayesi de varmis ama yine fazla abartildigini dusunuyorum, sonucta bireysel gezen insanlar bu kadar farkinda olmadiklari icin gayet rahat giyimlilerdi ve kimsenin sikinti yasadigina tanik olmadik. Ha su var ki, rahat hissetmeyebilirsiniz, cunku hos karsilanmiyor. Zanzibar boyunca rastlayacaginiz fil desenli salvarlar, hem edinebiliceginiz keyifli hatiralardan, hem de sicak havada ve aksamlari sivrisineklere karsi rahatligiyla hayat kurtaran detaylardan…

Insanlara gelince; bayram dolayisiyla tum sokaklar kalabalikti, insanlar gece gec saatlere kadar, ailece, coluk-cocuk disarida ve sahil kenarindaki bayram alanindaydilar. Yerel acik tezgahlarla dolu bayram alaninda tum halk suslenmis, yerlere serdikleri battaniyelerde piknik modundaydilar. Ve ister sokak aralarinda olsun, ister bayram alaninda, herkes mutlaka Jambo! diyip nasil oldugunuzu soruyor, kimi yanasip sohbeti uzatiyor. Cocuklar ya da kadinlar, sanki cok ilginc bir seymissiniz gibi size hafifce dokunuyor, donup baktiginizda Jambo! diyip cekingen gulumsuyorlar :) Turistlere aliskin olmalari gerektigini dusunuyorum ama neden bu kadar ilginc ve dokunulamaz gorundugumuzu hala cok anlamis degilim :) Insanlar cok yardimci ve cana yakinlar, bize yapilan uyarilardaki gibi cekinilmesi gereken tek sey yasamadik. Belki de bayram oldugu icin ve herkes sokakta oldugu icin sansliydik. Normalde sanirim daha issiz oluyor sokaklar ve belki o zaman duydugumuz gibi tehlikeli bir hal aliyor olabilir.

Stone Town; adindan anlasilacagi gibi, Tas Sehir… Sehirde tum binalar tastan yapilmis. Gunduz yapabileceginiz seylerden biri, spice (baharat) turuna cikmak, tum baharatlari taze bitki halleriyle yerinde agaclarinda tanitan bir tur, ilginizi cekiyorsa katilabilirsiniz. Sonunda, Hindistan cevizi agacina tirmanan 60 yaslarinda ki adamin performansini izleyip, bolca tropikal meyve tadabiliyorsunuz. Onurtan’in Hindistan cevizi performasini tirmanan adaminkiyle birlikte yayinliyorum :D Bu arada, hindistan cevizi agacina cikmak oyle basit bi is degilmis… 

Sehirde ise; sokaklarda mutlaka gezinin, sehrin o dar sokaklari, girip cikilan dukkanlari, sehri tum otantik haliyle yasatiyor. Pazar yerindeki karmasa, acikta satilan etlerin bulundugu mezbaha ve insanlar.. Birlikte yaptigimiz gezi bittikten sonra, gruptan ayrilip tek basima yeniden sokaklarda dolastim, gercek Afrika’yi gormek icin deneyimlenmesi gereken biryer Stone Town. Ama tum bunlar icin 1 tam gun yeterli, sahil seridinden bosa fazladan gun calmayin :D

Son olarak kole pazarina da ugrayin, gercekten cok aci seyler yasanmis zamaninda, Afrika’nin bu tarafina da dokunmadan gitmemek gerek.. 

Ve yemekler.. Sansliydik, cunku aksam, sadece bayram zamaninda kurulan festival alaninda  acik tezgahlarda her turlu yerel yemek, cogunlukla et ve deniz urunleri satiliyordu. Birlikte gittigimiz grup, restoranda yerel yemekler yemeyi tercih ettiler ama biz bu ortami bulmusken kacirir miyiz, zehirlenir miyiz acaba diye diye, el arabalarindaki herseyden yedik. Gayet keyifli ve lezzetliydi. Insanlarin arasinda, sehri iliklerine kadar hissettik tum aksam. 

Ve insanlar; dedigim gibi hepsi cana yakin, yardimci ve merakli :) Bizi cevirip bizimle konusmaya calisiyor, en azindan ‘merhaba’ diyorlardi. Insanlar ne deneyimliyor bilmiyorum ama benim tek olumsuz yorumum yok. Hakuna Matata!